تکنیک ها: اگه کسی کپی کرده بود؟

سلام دوستان توی این ترم گذشته سر کلاس طرح با دوستان دیگه یه سری تکنیک ها و کلک های اموزشی تولید کردیم! فکر کردم شکل این کتاب جیبی های دارویی یا مثلا دایره المعارف های بیماری ها دربیاد! نظرتون چیه؟

 

توضیح این که: تکنیک ها اغلب پاسخی کاملا عملی و مصداقی به موقعیت هایی هستند که ممکن هست در حین تدریس، کرکسیون و ...  پیش بیاد! هرچند اغلب تکنیک ها متاثر از جهان بینی، طرح درس و سیستم آموزشی کلی من و هم چنین راهبردهایی هستند که قبل از شروع کلاس برنامه ریزی کردم، اما ممکن هست در یک طرح درس و سیستم آموزشی دیگر توسط معلمی که شاید اصلا به این حرف های بی سر و ته من هم ایمان نداشته باشه مورد استفاده قرار بگیرند!

 

مساله: اگه کسی ایده ی یکی دیگه از بچه ها رو یادداشت کرده بود و توی کار خودش کپی کرده چی کنیم؟ اون طور که یکی از اسیست های کلاس می گفت بچه ها اغلب نگران این هستند که با گفتن ایده هاشون، امتیاز اون رو برای خوشون از دست بدن! و کسی دیگه ازون استفاده کنه! (ادامه ی مطلب)

 

نامه اول

سلام دوستان، مدت ها قبل وقتی جایی درس میدادم برای هر کدوم از بچه ها اخر ترم یه نامه نوشتم. فکر کردم بد نیست اینجا هم منتشرشون کنم.

---

سلام رفیق

فرصت نشد من باخاطرات و علاقه ها و خود خودت روبرو بشم. من بیشتر با کارهات روبرو شدم، واسه همین که خیلی نمیشناسمت حرف هایی نوشتم که شاید به دردت هم نخورن! ولی خب جای به برادر بزرگتر گفتم بد نیست چیزایی که به ذهنم میرسه و ممکنه افت راهت باشه رو بگم ...

 

دانشجوی درست و نمونه بودن همیشه این خطر رو داره که خودت نباشی! یعنی اون چیزی باشی که دیگران می خوان نه اون چیزی که خودت میخوای یا خدا می خواد! حداقل آفتش اینه که آدم همیشه برای تشویق دیگران کاری کنه یا عادت کنه اگه کاری میکنه در پی تایید کارش از طرف دیگران باشه.

 

 دانشجوی خوب و قوی ای هستی نه تنها ازین جهت که پرکاری بلکه ازنی جهت که استعداد خوبی توی معماری داری، راستشو بخای من هنوز دلیلی پیدا نکردم که بگم بعضی استعداد معماری دارن و بعضی ها نه! بعضی ها کمتر دارن و بعضی بیشتر. شاید واسه همین هم گفتم استعداد خوبی توی معماری داری و نگفتم استعداد زیادی داری یا استعداد داری! بگذریم ... ولی با همه ی این حرف ها بعضی ها باید کار کنن زحمت بکشن تا این استعداد درونی شون رو شکوفا کنن (مثلا مثل خود من! :)) بعضی ها هم جلوترن و این استعداد درونی شون به فعلیت رسیده این نقطه ی شروع خوبی هست ولی قرارگاه خوبی نیست! پس عقب نمون و بیشتر کار کن. این که ادم خودش رو با دیگران مقایسه کنه همیشه این آفت رو داره که از خودش عقب بمونه و همه ی اونی که باید میشده نشه!

 

ان شالله که مارو حلال کنی و توی زندگیت موفق باشی داداش

یه خلاقیت چینی! یه خلاقیت هالیوودی!

متن زیر یادداشتی هست در باره ی شکل تکنولوژی و اگه جدی تر و آکادمیک تر بخایم کلید واژه بدیم موضوع پوشیدگی در تکنولوژی، تولید و توزیع دانش در سیستم های تکنولوژیک و سهولت مصرف در مصنوعات جدید بشر. این جا به بهانه ی بحثی که حین کرکسیون سر کلاس طرح دو شکل گرفت قراره یه سری سوال و دغدغه هام رو درباره ی این موضوعات پیش بکشم. - ادامه مطلب

 

من از خودت خوشم میاد!-پیامک اول

باید این پیام رو به بچه ها منتقل کنم که:

من از خودت خوشم میاد، هرجا تو رو توی طرحت ببینم خوشحال می شم، هرجا که خودت باشی و ادا در نیاری!

دیدی خدا چطور توی همه ی ماها آدم ها و اشیا و مخلوقات دیگه هست؟ رایتک فی کل شی! یکی جلوه  و آیت رحمت خداست مثل بارون یکی تجلی جلال الهی هست مثل پدر یکی آیت رحمت الهی هست مثل مادر یکی ... من نمیدانم هرکدام از شماها جلوه ی چی خدا هستین چطوری هستین و باطنتون چی هست؟ بهم توی طرح هاتون نشون بدین! من میخام همون طور که خدا روحش رو دمید به آدم تو هم روحت رو بدمی به کارت! و نفخت فیه من روحی!

 

این درست مقابل طرح های دیگتون باید باشه سر ژوژمان دوست ندارم اگه کسی کارت رو دید بگه با فلانی کرکسیون کردی؟ یا طرح رو با فلان استاد گذروندی؟ نمیخام روح من یا هرکس دیگه ای باشه که توی طرحت متجلی شده باشه دوست دارم خودت باشی و طرحت بوی تو رو بده!

 

تازه اینکه طرحت بوی من رو بده، قابل تحمل تر از اینه که کارت روحی نداشته باشه! من از تو معماری درست نمیخام! من ازت معماری خوب می خام! نمیخام معماری ات انقدر درست باشه و در گیر و دار استانداردهای پیش اندیشیده شده باشه که دیگه جایی برای اینکه خودت استاندراد های جدید رو خلق کنی، نباشه! معماری ای که دربند گیر و دار استاندراد ها و ... باشه به درد من نمی خوره من ازت میخام تو استاندارد خلق کنی! یه معماری خوب! ممکنه کمی نادرست باشه اما میشه درستش کرد!

 

من یه رویا دارم!

به نام خدا

ازین جا خیلی اتفاقی متوجه شدم امروز سالگرد اولین پرواز موفق برادران رایت هست! به نظرم اگه سالگرد اولین رویای بشر واسه پرواز رو بگیریم قشنگتره!

به این فکر افتادم که کار علمی و تحقیق بیش از مطالعه، تخیل می خواد! بیش از جواب یه ذهن پر از سوال!، بیش از یه ذهن منسجم و مرتب یه ادم شلخته و خلاق!

با منظقی فکر کردن فقط می تونی توی یه استدلال منطقی، چند تا منطق رو همگرا کنی یا ته تهش با یه تحلیل انتقادی یه چیزی رو بهتر! اون چیزی که به کشف منطق های جدید منجر می شه تخیل، آرزو و داشتن یه رویا است! گاهی یه ادعا! یه گندگی! یه کم دیوانگی! یاد حرف های استاد مطلبی می افتم ک میگفت بعضی ها موقع طراحی مساله ی دیگران رو حل می کنن بعضی ها با با طراحی کردن مساله طرح می کنن. من یه رویا دارم، چی کار باید بکنم؟ کی میتونه کمک کنه؟

این چیزیه که به نظرم باید قبل از هر چیزی توی کلاس روش تحقیق و ... به دانشجوهای ارشد یاد داد!

کوتاه نوشتم چون خیلی وقت نیست که ذهنم رو مشغول کرده و هنوز اونقدر ک باید سوالاتم تیز نشده ک پرده از جواب برداره ...

آدم هم میتونه هرلحظه بدهکار باشه، هم طلبکار!

هر آدمی هر لحظه هم می تونه بدهکار باشه به دیگران و هم در همون لحظه از همه طلبکار! و برای هر دو هم دلایل کافی داشته باشه!

در حالی که مهم تر از هرچی اینه که روز قیامت کی بدهکاره و کی طلبکار، این وسط کسی نمیتونه به طور قطع حکم کنه حق با کی هست و نظر خدا چیه؟ به فرض که تونست حکم کنه، آدم طلبکار همیشه طلبکاره و آدم بدهکار همیشه بدهکار!

امام علی ع یه چیز دیگه میگه: دو چیز رو همیشه فراموش کن! خوبی خودت به دیگران و بدی دیگری به تو و دو چیز رو هرگز یادت نره، خوبی دیگران و بدی خودت رو!

 

این طوری همیشه بیش از این که حق داشته باشی؛ نسبت به دیگران تکلیف گردنت هست! بیشتر خوبی می کنی و کمتر از این که دیگران جبران کردن یا نه می رنجی.

خدا آدم ها رو مکلف به خوبی کرده اما ازین که حق داری دیگران نسبت به تو خوبی کنن (اگر هم  حرفی زده باشه) کمتر حرف زده! تو به تکلیفت (در قبال دیگری و برای خدا) عمل کن، چی کار داری که دیگران هم به تکلیفی که دارن عمل می کنن یا نه! بذار طلبکار ها همیشه ازت طلبکار باشن که اونقدر که باید در حقشون خوبی نکردی! مهم فقط حضرت حقه! :)

 

و انقدر بزرگ باش که فقط وقتی حقتو به دیگران یادآوری کنی که نسبت به اون ها تکلیف پیدا کردی که بدی هاشون رو بهشون یادآوری کنی! میخوام بگم وقتی حقتو به دیگری یادآوری کن که طرف حق داره بشنوه!

 

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن

منم که دیده نیالودم به بد دیدن

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم

که در طریقت ما کافریست رنجیدن

هر کی یه جور!

دارم به هر کدوم از بچه هایی که باهام کرکسیون می کنن یه چیز می گم! از یه جایی شروع می کنم و به یه وجه مساله توجهشون میدم. حتی تکلیفاشون هم با هم متفاوت از آب در اومده! بعضی موقع ها وسط کرکسیون کلا بی خیال حرف هایی می شم که قرار بود بهش بزنم!

 

خلاصه این که خدا به خیر کنه! :) این کار البته خیلی بیشتر از یه نسخه ی جمعی به همشون دادن، ازم انرژی می گیره! تازه اغلب بعد کلاس میرم توی مترو، اتوبوس و ... توی راه برگشت کلی میشینم برای هر کدومشون یه  چیزایی مینویسم یه طرح درس متفاوت دراز مدت میچینم، جالب شده، واسه هر کدومشون یه پرونده درست کردم!

 

بچه ها خیلی متفاوت اند اصلا اون طور نیستن که فکر میکنی! هیچکی تنبل نیست، انگاری هر کدوم یه مشکل دارن یه جای کارشون میلنگه! با بضیهاشون فقط در مورد انگیزه هاشون صحبت کردم، کلا بی خیال چیزایی که اوردن شده بودم اخه احساس کردم اگه انگیزش رو پیدا کنه خیلی بهتر و بیشتر از بقیه کار میکنه! به بعضی ها گفتم نمونه کار ببینن و جلسه بعد واسم بیارن برای بعضی هاشون هم غدقن کردم برن سراغ نمونه کار! به استانداردهای بعضی نگاه هم نکردم گفتم باید از دل ایده هاش استاندارد بکشه بیرون و بعضی رو گذاشتم از دل استاندارد ها ایده بزنن! کلا یه شلم شوربایی به پا شده که هم دوسش دارم و هم یه کم ازش می ترسم! :)

تشویق می تانه بدترین نوع تنبیه باشه!

الحمد لله رب العالمین، رب (پرورش دهنده، تربیت کننده) ربِّ ادم های اینجوری و اونجوری اونم شاید هرکی یه جوری(راه) متناسب با "وسعها" اما نهایتا به یه مقصد واحد "انا لله و انا الیه راجعون" وقتی همه متناسب با استعداد ها و اعمال و رفتارهامون، باز همگی به خدا برمیگیریدم اما بازم هرکی به یه اسم خدا، یکی به کریم، یکی به رحیم (سلام قول من الرب الرحیم و متازوا الیها المجرمون) و یکی به سخط و خشم الهی یکی به جبار یکی به کیفردهنده و ...

 

تشویق می تونه بدترین نوع تنبیه باشه، میتانه ظالمانه ترین و غیر انسانی ترین نوع تنبیه باشه میتانه یک ظلم باشه!

الذین صدوا عن سبیل الله باشه و این طوری تشویق کننده لایق سخط و غضب الهی بشه غیر المغضوب علیهم و الضالین (نه گمراهان و نه کسانی که آن ها را گمراه کردند ]شاید ازین جهت که نذاشتن ادم ها هرکی متناسب با وجود فی نفسه، فطرت و هستی ممکن منحصر به فرد خودش یه موجود منحصر به فرد شه ادامه ی مطلب

 

برای امام خوبی ها ...

به نام خدا

سلام دوستان عید نیمه شعبان همگی مبارک!

یه سوال ک از اولین سال های دانشجویی ام ذهنم رو درگیر کرده رو میخاستم مطرح کنم و ان شالله ب کمکتون ب جوابش برسم. خواهش می کنم هر چی به ذهنتون رسید دریغ نکنید ...

"ب نظر شما یه دانشجوی معماری چطوری می تونه منتظر امام زمان باشه؟"

یه ادم باحال! :)

به نام خدا و سلام

گفته بودم دور و برم چند نفری هستن ک واقعا زا صحبت کردن باهاشون لذت می برم این البته نه حسنه و نه عیب! شاید ب خاطر اینه ک من بیشتر شبیه اون ها فکر می کنم و زندگی می کنم ... شاید! - ادامه مطلب