تنها دویدن از نظر
ساختار روایی چیزی بین رمان و گزارش های دست نویس روزانه دارد. گاهی
خواندنش حوصله می خواهد اما به آن نقطه های اوج و چیزهای آموزنده ی کتاب می
ارزد. تنها چیزی که درست خاطرم مانده ایده ی محوری رمان، یا اگر دست نوشته
ای باشد آن اتفاق خوب و شیرین زندگی نویسنده بود: تنها دویدن!
از
آن چیزهای خوب دیگر کتاب اموختن و همراه شدن با معماری است که خود را به آب
و آتش میزند تا ایده های خود برای اسکان مقاوم و کم هزینه را در قاب
معماری با خشت و گل پیدا و پیاده کند.
دو معرفی بهتر از این کتاب :)
آن یاددشاتی که مرا به خواندن کتاب تشویق کرد :)
کتابی مختصر و مفید که در آن نویسنده با توجه به مفهوم فضا در معماری ایرانی تاریخ چندین هزارساله ی معماری ایرانی را تا دوران معاصر روایت میکند در این روایت فضا، الگوهای فضایی و سازمان فضایی معماری ایرانی مفاهیم کلیدی هستند که حول آن ها تصویری نسبتا نزدیک به واقعیت از معماری ایرانی شکل میگیرد. آنچه این کتاب را از دیگر کتاب ها متمایز میکند نگاه بدیع آن به مفاهیم طرح شده هم چون فضا و ... و تحل-یل شرایط تاریخی معاصر از قاجار تا بعد از انقلاب اسلامی است که کمتر کتابی به آن پرداخته.