تفکر

یکی از چیزهایی که واقعا برام مساله شده در این سال ها همین موضوع تفکر هست

تفکر و عقل، لاجرم باید از سوال به جواب باشه بدون این که جواب قابل پیش بینی باشه پس با این حساب کسی که میاد برای اثبات چیزی (منظورم بیشتر یه حکم یا سنت الهی) تفکر میکنه به نظر میرسه ازین معنای تفکر دور هست و بیشتر داره در رویکردی کلامی دنبال دلایل میگرده تا توجیه کنه چیزی رو نه این که دنبال حقیقت باشه.

 

تقابل هایی مثل:

کلام - فلسفه

توجیه - تفکر

سوال به جواب - جواب به سوال

 

در این حول و هوش قرار میگیرند. تفکر مقید تفکر الهی عقل اسلامی و ... به نظر تفکر نیستند...

 

تفکر باید از هر قید و بندی رها باشه بدون پیش فرض باشه و متعهد به کشف حقیقت.

 

یه مثال عملی:

این که بریم دنبال دلایل اثبات ولایت فقیه بگردیم مطالعه کنیم یا تفکر کنیم اسمش تفکر نیست یه جورایی کلام هست

درست تر اینه که اگر ادم واقعا دنبال حقیقت هست اگر سعادت و شقاوت براش مهمه بره ببینه ایا ولایت فقیه درست هست یا نه؟

 

نظیر این مثال ها خیلی دور و برمون زیادن کافیه کمی دقت کنیم.

 

پی نوشت:

در فلسفه در کلام در سنت های فکری مختلف نظریات خیلی مختلفی در باره تفکر و عقل و ... هست که من فقط اسمشون رو شنیدم و چیزی ازشون سر در نیاوردم تفکر چیست هیدگر، انواع عقل در اندیشه ی ابن سینا، عقل ابزاری تمدن غرب، عقل دینی و ...

این یادداشت که نوشتم صرفا رسوبات فکر و خیال های اخیرم بود اگه دوستان منبع یا نظر کارشناسی ای دارن خوشحالم میشم کمکم کنید

فهم و وهم

زمانی مطلبی نوشته بودم با عنوان واقعیت-حقیقت، به نظرتون فهم-وهم دو-واژه ای قشنگ تری نیست به جای این دوتایی ها؟ واقعیت-حقیقت، صدق-کذب و ...

الهم اخرجنی من ظلمات الوهم و اکرمنی به نور الفهم

این قسمتی از دعای ]معروف به[ مطالعه است. مدت ها قبل مطلبی رو نوشته بودم با عنوان واقعیت-حقیقت، یک ماهی میشه که دارم به این فکر می کنم که به جای دو-واژه ای های واقعیت و حقیقت، صدق و کذب و ... فهم و وهم دو تایی قشنگ تری هست که حداقل توی دریافت من از زندگی درست تر از آب در میاد. دو سه تا اتفاق پشت سر هم باعث شد این مطلب رو کمی با عجله بنویسم: (ادامه ی مطلب)

virus of the mind

سلام دوستان
بعد از یکی دو تا کامنت انگلیسی گذاشتن توی archdaily و حسابی جوگیر شدن بنده! بالاخره دلمو به دریا زدم و اولین کتاب انگلیسی رو شروع کردم به خوندن!
البته خیلی دست و پا شکسته ولی کتاب خیلی خوبیه ... جزو منابعی بود که کتاب تئوری معماری سالینگاروس خیلی بهش ارجاع داده بود. و بیچاره رو به هزار زحمت که دانلود کردم دو سالی خاک میخورد!
راستش فعلا 5-6 صفحه ای خوندم به علاوه ی یه 20-30 صفحه فهرست و اینا :) منتهی این تو بمیری دیگه ازون تو بمیریا نیست میخوام تا آخرش برم ... ان شالله

راستی چند روزی در فضای مجازی غایب میشم تا یه کم به کارای عقب افتادم برسم :)

---

مطالب مرتبط دیگر دست-انداز:

در مسیر کشف یه خروار الگوهای فضایی با تشکر ویژه از رفیق حائری!

 

هم چنین مطالب مرتبط با   فرایند طراحی و process design  دغدغه هام،  کتاب معماری، معرفی کتاب،   هم میتونید ببینید :)

آدم‌های زیادی چیزدان!

پیرامون نقد و بحث در یانون‌دیزاین، که به تاریخ 11 اسفند ماه در یانون دیزاین منتشر شد ...

http://yanondesign.com/1391/12/critical-imagination-in-art-and-architecture

نقد از گذشته هم‌واره به عنوان ابزاری در جهت رشد و تعالی طرفین نقد بوده و هست! نویسنده سعی دارد تا با بیان پرسش‌هایی و البته خلق موقعیت‌هایی نه چندان خاص (یکی دو مورد اشاره شده در متن)، به کاوش در موضوع نقد هنر و معماری بپردازد! در جست‌وجوی ریشه‌های علمی به تعریف نقد از دیدگاه وین اتو به عنوان ابزاری سازنده رسیده و از آن برای تغذیه‌ی موقعیت‌هایی که خلق کرده بهره می‌برد، موقعیت‌هایی که نهایتا گویا باید آدم‌های بزرگ قصه (داناترها و باتجربه‌ترها) در روی‌کردی تربیت‌گونه شاید لازم باشد، حتی اشتباهات کم‌سابقه‌ترها را نیز مورد تایید قرار دهند!

دوگانه ای دیگر به نام واقعیت – حقیقت

به نام خدای دوباره های ادمی

امروز دو شنبه 8  ابان ماه 91

تصمیم گرفتم دوباره بنویسم شاید باز بخاطر انباشتی از افکار که اذیتم میکردند-  در این یکی دو ماه اتفاقات خیلی بدی برام افتاد مهم نیست حالا میخام دوباره شروع کنم

 

دوگانه ای دیگر به نام واقعیت – حقیقت

راستش درسته که این دو تا کلمه رو از اولین بار به شوخی و سر خنده و این که بحثی راه انداخته باشیم استفاده کردم اما روز به روز به محتوی این ها توی ذهنم سنگینی بیشتری انباشته شد تا جایی که الان فکر کردم باید بنویسمش

در باب استعلای زبانی / کلامی

نمی دونم از کی و چه تاریخی اما امروزه زبان شناسی باعث گسترش و فهم عمیق تری در برخی رشته ها شده مثلا در همین معماری. نکته ی جالب این جاست که زبان به عنوان ابزار تفکر تلقی میشه و همین موضوع هم باعث شده دیگه از اون تعاریف خاص از مثلا "استعاره" که بهش فقط به عنوان ابزار زیبایی افرینی نگاه می شد خبری نباشه