یادداشت های روزانه

باید این پیام رو به بچه ها منتقل کنم که:

من از خودت خوشم میاد، هرجا تو رو توی طرحت ببینم خوشحال می شم، هرجا که خودت باشی و ادا در نیاری!

دیدی خدا چطور توی همه ی ماها آدم ها و اشیا و مخلوقات دیگه هست؟ رایتک فی کل شی! یکی جلوه  و آیت رحمت خداست مثل بارون یکی تجلی جلال الهی هست مثل پدر یکی آیت رحمت الهی هست مثل مادر یکی ... من نمیدانم هرکدام از شماها جلوه ی چی خدا هستین چطوری هستین و باطنتون چی هست؟ بهم توی طرح هاتون نشون بدین! من میخام همون طور که خدا روحش رو دمید به آدم تو هم روحت رو بدمی به کارت! و نفخت فیه من روحی!

این درست مقابل طرح های دیگتون باید باشه سر ژوژمان دوست ندارم اگه کسی کارت رو دید بگه با فلانی کرکسیون کردی؟ یا طرح رو با فلان استاد گذروندی؟ نمیخام روح من یا هرکس دیگه ای باشه که توی طرحت متجلی شده باشه دوست دارم خودت باشی و طرحت بوی تو رو بده!

تازه اینکه طرحت بوی من رو بده، قابل تحمل تر از اینه که کارت روحی نداشته باشه! من از تو معماری درست نمیخام! من ازت معماری خوب می خام! نمیخام معماری ات انقدر درست باشه و در گیر و دار استانداردهای پیش اندیشیده شده باشه که دیگه جایی برای اینکه خودت استاندراد های جدید رو خلق کنی، نباشه! معماری ای که دربند گیر و دار استاندراد ها و ... باشه به درد من نمی خوره من ازت میخام تو استاندارد خلق کنی! یه معماری خوب! ممکنه کمی نادرست باشه اما میشه درستش کرد!