virus of the mind

سلام دوستان
بعد از یکی دو تا کامنت انگلیسی گذاشتن توی archdaily و حسابی جوگیر شدن بنده! بالاخره دلمو به دریا زدم و اولین کتاب انگلیسی رو شروع کردم به خوندن!
البته خیلی دست و پا شکسته ولی کتاب خیلی خوبیه ... جزو منابعی بود که کتاب تئوری معماری سالینگاروس خیلی بهش ارجاع داده بود. و بیچاره رو به هزار زحمت که دانلود کردم دو سالی خاک میخورد!
راستش فعلا 5-6 صفحه ای خوندم به علاوه ی یه 20-30 صفحه فهرست و اینا :) منتهی این تو بمیری دیگه ازون تو بمیریا نیست میخوام تا آخرش برم ... ان شالله

راستی چند روزی در فضای مجازی غایب میشم تا یه کم به کارای عقب افتادم برسم :)

---

مطالب مرتبط دیگر دست-انداز:

در مسیر کشف یه خروار الگوهای فضایی با تشکر ویژه از رفیق حائری!

 

هم چنین مطالب مرتبط با   فرایند طراحی و process design  دغدغه هام،  کتاب معماری، معرفی کتاب،   هم میتونید ببینید :)

آدم‌های زیادی چیزدان!

پیرامون نقد و بحث در یانون‌دیزاین، که به تاریخ 11 اسفند ماه در یانون دیزاین منتشر شد ...

http://yanondesign.com/1391/12/critical-imagination-in-art-and-architecture

نقد از گذشته هم‌واره به عنوان ابزاری در جهت رشد و تعالی طرفین نقد بوده و هست! نویسنده سعی دارد تا با بیان پرسش‌هایی و البته خلق موقعیت‌هایی نه چندان خاص (یکی دو مورد اشاره شده در متن)، به کاوش در موضوع نقد هنر و معماری بپردازد! در جست‌وجوی ریشه‌های علمی به تعریف نقد از دیدگاه وین اتو به عنوان ابزاری سازنده رسیده و از آن برای تغذیه‌ی موقعیت‌هایی که خلق کرده بهره می‌برد، موقعیت‌هایی که نهایتا گویا باید آدم‌های بزرگ قصه (داناترها و باتجربه‌ترها) در روی‌کردی تربیت‌گونه شاید لازم باشد، حتی اشتباهات کم‌سابقه‌ترها را نیز مورد تایید قرار دهند!

راحت خواندن - کتاب خوابیدن

همه می خوابن که بتونن کتاب بخونن ما دوران کنکور، کتاب میخوندیم که بتونیم خوب بخوابیم!

                              

یه نقد کوچیک واسه یه کار خوب و کوچیک

این مطلب رو به صورت کامنت توی وبلاگ کاه گل (صائب کفایتی از بچه های دانشگاه هنر) گذاشتم عادت دارم این جور موقع ها برای یه جایی ثبت کردن نوشته هام هم که شده دوباره توی وبلاگم بنویسمش :)

اصل مطلب رو این جا ببینین: (عکس رو هم از وبلاگ خودش این جا میذارم)

به نظرم باید ببینیم یه اثر هنری چی می خواد بگه گاهی فقط می خواد در هیئت یه اثر هنری منفرد یه کار خوب باشه. و گاهی میخواد حرفای گنده گنده بزنه مثلا خودشو یه الگو معرفی کنه یا مثلا بگه به جای کار "خوب" (یه اثر هنری فردگرا و وابسته به زمینه) من یه کار "درست" ام !!  (درست ینی معماری رو یه علم دونستن و راه و روشمون رو به دیگران تجویز کنیم)

به نظرم این مسجد خیلی صمیمی و خوبه! حرف زیادی نمی خواد بزنه ینی در حد خودش و این که یه مسجد خوب توی یه پارک معروفم میخوام یه کار و اثر خوب باشم و توی این موضوع واقعا موفقه :)

معماری معاصر ایران، نفحات نفت و نقش مردم در تئوری معماری

"معماری نومیدانه در جست و جوی نوعی بازسازی نظری است. و برای درک نیازهای "واقعیت جدید"

زمانه ی ما باید خود را روزامد کند.

هم چنین در جهان به اندازه ی کافی آثار مدرن و پست مدرن و جامع گرا وجود دارد که به ما اجازه ی استنتاج و فراهم آوردن معیارهای انتقادی را بدهد.

در حقیقت نیازی دوباره به جهت گیری سازنده و تداوم هم کاری میان تمامی عوامل مثبت- از میان آثار خلق شده - از سوی معمار و هم  چنین اتلیه های طراحی احساس می شود."

ص 16 بوطیقای معماری:آفرینش معماری  جلد یک، انتونیادس - ترجمه احمدرضا آی ، انتشارات سروش

فکر میکنم هنوز یه هفته نشده باشه که نفحات نفت امیرخانی روخوندم. کتاب کلا در مورد اثرات مخرب نفت در فرهنگ، سیاست و اقتصاد ایرانه و البته موضوع مهم تری به اسم مدیریت دولتی به پشتوانه ی پول نفت!

بعد چند فصل امیرخانی به این نتیجه میرسه که اصولا راه کار برون رفت از این اقتصاد مریض رو باید در خصوصی سازی و باز گذاشتن دست مردم در اقتصاد و ... جست و جو کرد...

البته این ها رو گفتم تا به این برسم که فکر میکنم فصل اخر باشه یه جایی در مورد اقتصاد اسلامی بحث میشه و این که این اقتصاد اسلامی از دل حوزه و بحث تئوریک و ... بیرون نمیاد.

مثال خیلی جالبی هم داره امیرخانی میگه همون طور که فصل مکاسب رساله های عملیه ی مراجع از دل کار اقتصادی مردم و مثلا بخش خمس و ... از بابت سوالایی که برای مردم پیش میومده شکل گرفته اقتصاد اسلامی هم باید از باز گذاشتن دست مردم در اقتصاد و رصد و تفسیر نمونه های موفق کار توی مملکت اسلامی شکل بگیره یعنی نمونه های غلط رو نقد کردن و بیرون کشیدن اصول درست از دل کارهای موفق.

بوطیقا رو تازه شروع کردم داشتم فکر میکردم که کاری که غربی ها توی تفسیر تاریخشون میکنن میتونه الگوی خیلی خوبی واسه پیدا کردن راه معماری  معاصر ما باشه تقریبا سراغ ندارم دانشجوی کارشناسی معماری ای رو که نسبت به کارای معمارای ایرانی توی این چند دهه ی بعد قاجار اطلاعی داشته باشه. حالا چه برسه به این که این اثار وئ "تلاش  های جمعی همه ی ما ایرانی ها" رو برای رسیدن به معماری مطلوبمون رو خوب توی ذهنش دسته بندی شده و تفسیر شده داشته باشه! (پانوشت اول رو نگاه کنید)

جالب تر این جاست که چند وقت پیش صحبت های رهبر رو توی نشست آزادی گوش میدادم و نکته ی خیلی جالب این صحبت ها این جمله ش بود که میگفت مثلا وقتی ما به انقلاب فرانسه نگاه میکنیم تصورمون اینه که این حرکتای مردم و ... از اندیشه های فیلسوفا و نظریه پردازای اون عصر نشات گرفته در حالی که واقعیت برعکسه و این طور بوده که مردم جلو تر حرکت میکردن و این فیلسوفا و ... با رصد شعار ها خواسته ها و ... و بسط و تفکر و تفسیر این وقایع دست به صورت بندی (پانوشت دو) نظراتشون در مورد سیاست، فرهنگ و .... میزدن.

 

اما میرسیم به اصل موضوع میخواستم بگم که راه اینده ی معماری کشورمون با صرفا مباحث تئوریک و ... به جایی نمی رسه همون طور که توی اقتصاد اسلامی و ... به جایی نرسیده باید بشینیم و یه بار بدون پیش فرض های این تیپی که فلانی به چه جریانی وصله و ... و فلان معمار ارمنی بود یا بهایی! ببینیم این عقل جمعی ما ایرانی ها که از تک تک تلاش های فردی معمارامون توی این ور و اون ور کشور تشکیل میشه در مواجهه با روح زمانه ی جدید ایران زمین چی کرده؟ و کم کم راهمون رو از دلش بکشیم بیرون.

 

نکته ای که کمی نگران کننده است اینه که در حالی که نظریه پردازای غرب توی این راه با یه سیل عظیم از کارای (بخوانید تلاش های عملی) معماری این ور و اون ور عالم تغذیه میشن ما ایرانی ها حتی حال این رو نداریم که کارای کشورای فارسی زبان دیگه رو ببینم چه برسه به رصد کارای کشورای اسلامی و از اون بالاتر کارای خوب معمارای همون غرب!

---

پانوشت:

1- دو تا کتاب خوب رو واسه این قضیه توی دستور کارم دارم که فعلا فرصت نشده برم سراغشون یکی میراث معماری مدرن ایران ... ه که یه جورایی timeline ی و خطی تاریخ معماری ایران رو توی این چند دهه قبل انقلاب بررسی کرده (که کنار کارای بعد انقلاب کتاب معماری ایرانی بانی مسعود کامل میشه ) و دومی کتاب شرح جریان های فکری معماری و شهرسازی در ایران معاصر - نوشته ی سید محسن حبیبی هست که به تفسیر این تلاش های متعددو منفرد ما ایرانی ها دست زده و اون ها رو دسته بندی و تشریح کرده)

2- در مورد صورت بندی حتما مقاله ی زیر رو بخونین:

"نمایشگاه های معماری؛ صورتبندی گفتمان معماری" - دانلود مقاله

همین فوت های آخر کوزه گری پدرمان را در آورده!

میگن کوزه گری برداشتو فوت اخر کوزه گری رو به شاگردش یاد نداد!

من میگم اتفاقا همین فوت های اخر بودن که ما روی به اخر شدن کشوندن! اگه کوزه گرا تا فوت اخر کوزه گری رو به شاگرداشون یاد میدادن حالا مجبور میشدن که واسه جلو افتادن برن سراغ یه قدم جلو تر از فوت اخر! رشد کنن و تعالی پیدا کنن. و تازه این هنر رو به نسل بعدیشون منتقل کنن! (توجه دارید که بزرگان معماری گذشته ما یه برگ کاغذ هم برای فرزندانشون،(= ما بچه های معماری) به جا نذاشتن!)

ادمای زرنگ همیشه راه و رسم کاراشون رو لو نمیدن اما من میگم ادمای زرنگ تر کسایی ان که این کار رو میکنن این طوری بقیه رشد میکنن و حالا که چیزی واسه احتکار ندارن و عقب افتادن مجبورن بجنبن و پیشرفت کنن یه قدم به جلو تر بردارن

با احتکار هیچ جامعه ای پیشرفت نمیکنه فقط با پایین نگه داشتن دیگران الکی خوش به خودش میباله.

پانوشت:
فکر میکنم حال و روز اینایی که امروز دنبال   میرن کم ازین تصویر نداره.

و باز هم طرح الزام شهرداری به رعایت اصول معماری اسلامی، ایرانی

انصافا من نمیدونم وقتی خود صاحب نظرای معماری اسلامی هم نمیدونن معماری اسلامی چیه؟ چه طور همدیگرو رو ملزم به رعایتش میکنیم؟؟ ملزم به چی شدن الله اعلم ...

مهدی چمران در جلسه امروز شورای شهر در مورد بررسی طرح الزام شهرداری به رعایت اصول معماری اسلامی، ایرانی و زیباسازی نما و منظر ساختمان های شهری گفت: ما معتقدیم باید ساختمان های شهرداری نمونه باشند و منطبق بر معماری ایرانی اسلامی ساخته شوند.در این زمینه به دولت نیز پیشنهاد دادیم تا ساختمان های دولتی نیز مطابق با الگوی معماری ایرانی اسلامی ساخته شود. (اصل خبر)

تنهایی

تنهایی بدترین درد ادم هاست!

حتی همه ی موجودات فکر کنم احد بودن فقط واسه خودش باشه ما ها بنده ها تحملشو نداریم ... اینو توی این چهار سال فهمیدم :(

یه حرکت آرشیگرامی!

داشتم تاریخ معماری میخوندم که یهو به این برخوردم :)

آرشیگرام! یه گروه از چند تا جوون که معتقد بودن روح زمانه شون با تکنولوژی گره خورده قرار گذاشتن بشینن و این معماری اینده ی جامعه شون رو با هر ابزاری به تصویر بکشن - اسکیس، کلاژ، حتی اگه شرایط اجازه داد ساختن بنا ...

اما توی اون زمان به خاطر عقب بودن تکنولوژی اقتصاد ضعیف و دلایل سیاسی و ... نتونستن رویاشون رو بسازن! اما عوضش یه میراث خیلی باارزش برای نسل های بعدشون گذاشتن! (ک همون طور ک میدونین خیلی از معمارای بعدی ک موقعیت های بهتری برای ساختن رویاهاشون داشتن ازین ها الهام گرفتن)

داشتم فکر میکردم ماها دانشجوهای معماری با هر سلیقه و نظری که در مورد چی بودن اینده ی معماری کشورمون داریم چرا نباید یه همچی کاری کنیم؟ حالا که دانشجوییم و نه  دستمون به اصلاح ساخت و سازای مسکن مهر و ... میرسه نه انقدا وضعیت اقتصادی کشور خوبه که فعلا به جای رفع بحران مسکن به فکر معماری مسکن باشه! بیایم تصورمون رو از معماری ایران بکشیم :) ماکت بسازیم خلق کنیم و این ها رو باهم به بحث بذاریم ...


راستی تقریبا از همه ی معمارای مطرح دنیا این چند وقتی که تاریخ خوندم ازین دست پروژه های خویش فرما :) دیدم! نه کارفرمایی نه قراری برای این که ساخته بشن اما یه تلاش واقعی برای ساختن فرداشون چه قدر خوبه که کلماتی مثل  architecture practice  و project های خویش فرما بین معمارای ایرانی هم باب بشه (عوض همه ی اظهار فضل کردنای بی سر و تهی شبیه به این که معماری ایرانی درونگراست!، به محرمیت اهمیت میده، معماری اسلامی خوبه! و قص علی هذا ... که تا دلتون بخاد همه ازین حرفا میزنن)

lمطلب در یانون دیزاین: 

پروژه‌های خویش‌فرما / آرشیگرام
http://yanondesign.com/1391/10/archigram-self-projects

نتایج اولین تصویر سازی از اینده ی معماری ایران در یانون دیزاین

http://yanondesign.com/1392/09/images-1st-yanondesign-competition

آموختن از موسیقی

یکی دو روز پیش بود که رفته بودم سلمونی ! از قضا اقای سلمونی تنبک کار میکرد و حسابی بحث هنری باز شد !!

یه جاش اما مهم بود و این که ازش پرسیدم خوب حالا موسیقی سنتی بیشتر اینده داره یا موسیقی های غربی توی ایران ؟

فارق از معنای سنت و غربی و ... یه حرف جالب زد که حسابی منو به فکر انداخت :(

گفت موسیقی سنتی چون علاقه مندای پایه تری داره ینی اونطرف کسایی که میرن سراغ موسیقی های غربی و مدرن و اینا خیلی زود ول میکنن ولی این طرف سنتی ها خیلی پایه تر و مداوم ترن...

وقتی ازش پرسیدم تنبکای قدیمی رو بهتر میدونی یا جدیدا رو انتظار داشتم بگه قدیم ها اصیل ترن بهترن هنوز کسی نتونسته مثل فلانی بزنه ولی برخلاف انتظارم و چیزی که از معماری خبر دارم گفت جدیدیا خیلی پیشرفت کردن :(

و من موندم و غم دوباره ی معماری معاصر ایارن هرچند سنتیش رو هم نپسندیم :(

و مهم تر این که هرچی هم یه هنر وضعش خراب باشه به نظر میاد مهم نیست مهم اینه چه قدر خواهان پایه کار داره؟ ... هستیم؟واقعا؟

عکس از این جا:

http://raad-charity.org/fa_IR/our-services/instruction-index