یادداشت های روزانه

دغدغه های یک دانشجوی معماری از همه نوع

یادداشت های روزانه

دغدغه های یک دانشجوی معماری از همه نوع

یادداشت های روزانه

سلام دوستان
خب معلومه که من یه دست اندازم! نه مقصد که جواب سوال هامون رو بدونه و نه حتی یه راه که مسیر رو نشونمون بده. این که گفتم دست اندازم واسه همینه. دست انداز ها درست وقتی فکر میکنیم همه چی رو میدونیم مقصد رو میشناسیم راه رو درست انتخاب کردیم و حالا فقط باید گاز بدیم، سراغمون میان. واسه همینه که میگم اینجا دنبال جواب نگردین اومدم سوال کنم و با دوستانم حرف بزنم نه این که حرفم رو به هر بهانه ای بزنم ...

درباره ی دست انداز این جا بیشتر بخونید:
http://dast-andaz.blog.ir/page/about-me

بایگانی

انصافا من نمیدونم وقتی خود صاحب نظرای معماری اسلامی هم نمیدونن معماری اسلامی چیه؟ چه طور همدیگرو رو ملزم به رعایتش میکنیم؟؟ ملزم به چی شدن الله اعلم ...

مهدی چمران در جلسه امروز شورای شهر در مورد بررسی طرح الزام شهرداری به رعایت اصول معماری اسلامی، ایرانی و زیباسازی نما و منظر ساختمان های شهری گفت: ما معتقدیم باید ساختمان های شهرداری نمونه باشند و منطبق بر معماری ایرانی اسلامی ساخته شوند.در این زمینه به دولت نیز پیشنهاد دادیم تا ساختمان های دولتی نیز مطابق با الگوی معماری ایرانی اسلامی ساخته شود. (اصل خبر)


اشپزخانه اپن-معماری اسلامی

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۱ ۰۵ بهمن ۹۱ ، ۲۳:۱۴

امروز بعد از مدت ها رفتم دانشکده :) دفاعیه ی یکی از بچه های دکتری بود با همین عنوانی که برای متن نوشتم. از طریق خبرنامه  ی دانشگاه مطلع شده بودم و فکر کنم می ارزید حتی 2 هفته به کنکور دلمو به دریا بزنم به خاطرش از خوابگاه بزنم بیرون :) ... خوب واقعا هم همین طور بود ... ان شالله سر فرصت گزارش بهتری ازشو این جا میذارم.

sketch


۲ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۰۵ بهمن ۹۱ ، ۰۳:۳۷
فرایند طراحی


مطلبی رو از هفت و پنج دیدم مطلب خوب و کاملی بود با این عنوان :"برون دادهای فرایند طراحی"

فکر کردم بد نیست یه سری نکات بهش اضافه کنم

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ دی ۹۱ ، ۱۶:۴۹

تنهایی بدترین درد ادم هاست!

حتی همه ی موجودات فکر کنم احد بودن فقط واسه خودش باشه ما ها بنده ها تحملشو نداریم ... اینو توی این چهار سال فهمیدم :(


۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ دی ۹۱ ، ۱۹:۲۵

داشتم تاریخ معماری میخوندم که یهو به این برخوردم :)

آرشیگرام! یه گروه از چند تا جوون که معتقد بودن روح زمانه شون با تکنولوژی گره خورده قرار گذاشتن بشینن و این معماری اینده ی جامعه شون رو با هر ابزاری به تصویر بکشن - اسکیس، کلاژ، حتی اگه شرایط اجازه داد ساختن بنا ...

اما توی اون زمان به خاطر عقب بودن تکنولوژی اقتصاد ضعیف و دلایل سیاسی و ... نتونستن رویاشون رو بسازن! اما عوضش یه میراث خیلی باارزش برای نسل های بعدشون گذاشتن! (ک همون طور ک میدونین خیلی از معمارای بعدی ک موقعیت های بهتری برای ساختن رویاهاشون داشتن ازین ها الهام گرفتن)



داشتم فکر میکردم ماها دانشجوهای معماری با هر سلیقه و نظری که در مورد چی بودن اینده ی معماری کشورمون داریم چرا نباید یه همچی کاری کنیم؟ حالا که دانشجوییم و نه  دستمون به اصلاح ساخت و سازای مسکن مهر و ... میرسه نه انقدا وضعیت اقتصادی کشور خوبه که فعلا به جای رفع بحران مسکن به فکر معماری مسکن باشه! بیایم تصورمون رو از معماری ایران بکشیم :) ماکت بسازیم خلق کنیم و این ها رو باهم به بحث بذاریم ...


راستی تقریبا از همه ی معمارای مطرح دنیا این چند وقتی که تاریخ خوندم ازین دست پروژه های خویش فرما :) دیدم! نه کارفرمایی نه قراری برای این که ساخته بشن اما یه تلاش واقعی برای ساختن فرداشون چه قدر خوبه که کلماتی مثل  architecture practice  و project های خویش فرما بین معمارای ایرانی هم باب بشه (عوض همه ی اظهار فضل کردنای بی سر و تهی شبیه به این که معماری ایرانی درونگراست!، به محرمیت اهمیت میده، معماری اسلامی خوبه! و قص علی هذا ... که تا دلتون بخاد همه ازین حرفا میزنن)


lمطلب در یانون دیزاین: 

پروژه‌های خویش‌فرما / آرشیگرام
http://yanondesign.com/1391/10/archigram-self-projects

نتایج اولین تصویر سازی از اینده ی معماری ایران در یانون دیزاین

http://yanondesign.com/1392/09/images-1st-yanondesign-competition

۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۲۲ دی ۹۱ ، ۰۰:۳۵
یکی دو روز پیش بود که رفته بودم سلمونی ! از قضا اقای سلمونی تنبک کار میکرد و حسابی بحث هنری باز شد !!

یه جاش اما مهم بود و این که ازش پرسیدم خوب حالا موسیقی سنتی بیشتر اینده داره یا موسیقی های غربی توی ایران ؟

فارق از معنای سنت و غربی و ... یه حرف جالب زد که حسابی منو به فکر انداخت :(

گفت موسیقی سنتی چون علاقه مندای پایه تری داره ینی اونطرف کسایی که میرن سراغ موسیقی های غربی و مدرن و اینا خیلی زود ول میکنن ولی این طرف سنتی ها خیلی پایه تر و مداوم ترن...

وقتی ازش پرسیدم تنبکای قدیمی رو بهتر میدونی یا جدیدا رو انتظار داشتم بگه قدیم ها اصیل ترن بهترن هنوز کسی نتونسته مثل فلانی بزنه ولی برخلاف انتظارم و چیزی که از معماری خبر دارم گفت جدیدیا خیلی پیشرفت کردن :(

و من موندم و غم دوباره ی معماری معاصر ایارن هرچند سنتیش رو هم نپسندیم :(

و مهم تر این که هرچی هم یه هنر وضعش خراب باشه به نظر میاد مهم نیست مهم اینه چه قدر خواهان پایه کار داره؟ ... هستیم؟واقعا؟

آموختن از موسیقی

عکس از این جا:
http://raad-charity.org/fa_IR/our-services/instruction-index
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ آذر ۹۱ ، ۱۸:۵۶

دریافت فایل صوتی

منبع: khamenei.ir


کتاب خوانی

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۷ آبان ۹۱ ، ۱۵:۳۷

هفتم شهریوره، سمت خدا آقای قرائتی داره صحبت می کنه!!! و من داخل آشپزخانه یادداشت روزانه ای در مورد معماری اسلامی و ... می نویسم :)

 

بحث اقای قرائتی در مورد اینه که اسلام چه قدر برای انسان ارزش قائل شده و خداوند راضی نیست که مثلا اگر کسی وسط نماز جماعت یاد کاری افتاد نتونه نیت فرادا کنه یا مثلا حتی!! اگه دستشویی داشت با همه ی حرمت شکستن نماز این جا رو راضی نیست بنده اش زجر بکشه : )

و جالب تر در شان انسان  و  در ارتباط با دیگران می گه نماز رو بشکن و قرض دیگران رو اگر در حال نماز طلب می کنند بده بعد ... حالا بحث اقای قرائتی این جا اینه که چرا با وجودی که خداوند برای بنده و ذات و وجود بشر و انسان تا این حد ارزش قایل شده و به قول یکی از دوستان اتفاقا اسلام اصالت انسانه نه خدا !!!! ما شدیم کاسه ی داغ تر از آش و به زعم این که مردم باید سخنرانی گوش بدن روضه براشون خوبه و قص علی هذا می یایم و مثلا وسط دو نمازجماعت سخنرانی می کنیم؛ یا مثلا شب قدر به زور وسط قران به سرگرفتن و نه قبل و بعد از اون به روضه خوندن می پردازیم و ...

 

دقیقا این وضعیت رو می شه توی معماری اسلامی و سنتی هم دید الان وضعیت معماری معاصر مملکت رو می شه این طور هم تصویر کرد که با وجودی که خانه های سنتی و بافت فرسوده ی شهری به هیچ وجه وضعیت خوبی نداره و مردم واقعا به زندگی کردن در مثلا یه بنای مدرن اما متناسب با نیازهای اسلامی و نه فرم سده های گذشته ی معماری اسلامی تمایل نشون  می دن،  ما با اصرار مون بر گنبد و مناره و مسکن با هویت ایرانی اسلامی که به نظر می رسه تو نظر خیلی ها فقط هم در فرم و شکل خاصی خلاصه می شه، به معنای واقعی کلمه فرصت ایجاد مسکن مناسب با نیازهای مردم (حتی اگر مثلا با فرم غیر ایرانی و اسلامی هم که باشه )رو از جامعه می گیریم!! در حالی که واقعا اسلام هم چیزی به جز توجه به نیاز های انسانی نیست حالا این نیازهای انسانی نیازهای روحی، عرفانی و اجتماعی و ... رو هم در برمیگیره... اما وقتی گفتمان حاضر در معماری کشور و تصویر شکل گرفته از یک معماری اسلامی یا ایرانی در ذهن بسیاری از مردم و از همه بدتر دانشجوهای دغدغه مند معماری کشور تا این حد پایین اومده که یه تصویر قوس و گنبد داره دیگه نمی شه انتظاری داشت این پتانسیل عظیم ینی بچه های دغدغه مند در معماری که به دنبال راه درست اند بتونن کاری برای معماری معاصر انجام بدن.

اصالت در معماری اسلامی معاصر باید به عملکردها، حریم ها، ساماندهی های فضایی، تناسب با "سبک زندگی اسلامی، ایرانی" یا همان life style ایرانی اسلامی باشه و نه این که وقتی من فرم ساختمانی رو دیدم بگم ایرانیه!!! هرچند اون هم می تونه باشه اما اگر ادعای معماری اسلامی داریم اصل قضیه رو نباید فدای مستحبات کنیم! و به این معنا باید گفت هر معماری خوبی که با نیازهای انسانی از دیدگاه اسلام مطابقت داشته باشه معماری اسلامیه! هرچند حاوی هر فرم متناسب با همون نیازها هم باشه!!

 

 

 

تنها ادعایی که می شه برا ی نفی این داستان متصور شد قید "ایرانی" معماری اسلامیه. چرا که مثلا ادعا می شه ما در سده های قبل معماری اسلامی در ایران هند، مصر و ... داشتیم اما هرکدام به سبک و رنگ و بوی منطقه ی خودشان. این وضعیت البته قابل بحث و گفت و گوست و از آن تصور قبلی کمی پیچیده تره. یکی از جواب ها برمیگرده  به ماهیت عصر جدید که بیان معماری یکسان  و یک شکل نمی تونه شکل بگیره چرا که می شه گفت بیان معماری یکسان در گذشته هم ریشه در تکنولوژی، مصالح و سازه ها و روش های ساخت یکسان در یک منطقه داشته در صورتی که امروز می بینیم انواع سازه ها انواع مصالح و ... وجود دارن و به این معنا می شه گفت باید شاهد کثرت گرایی در بیان معماری معاصر باشیم که همین طور هم هست.

 

قطعا دلایل بیشمار زیادی هم می شه برای این موضوع ذکر کرد اما فعلا چیزی به خاطرم نمی یاد. گرچه چیزی از اهمیت اون اجبار کم نمی کنه!


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ آبان ۹۱ ، ۱۷:۰۳

ما زمانی می تونیم به معماری اسلامی و افتخارات گذشته مون در معماری و ... برسیم که گذشته رو فراموش کنیم و از زیر این ثقل تاریخی مون خارج شیم یه بار دیگه مفاهیم اسلامی رو در باره ی مسجد و خانه بیرون بکشیم و فارغ از تعصباتمون نسبت به قوس و گنبد و ... (فرم های تاریخی و نه اسلامی) و همین طور حتی سامان های فضایی نامعقول در عصر خودمون (مثل حیاط مرکزی که با قیمت زمین سازگاری نداره و ...) دست به خلق چیزی بزنیم که ایندگان به ما افتخار کنن و نه ما به گذشتگان!!

ینی گونه ای از رها شدن و در عین حال دوباره رسیدن به کنه همان چیزهایی که اول کار باید از زیر بارشان رها شویم.


+ مطلب ( و آن منیت ماشالله خیلی بلند ایرانی ها)

 

باید بگم آقایون حتی  "قطعا ما می تونیم با سازه های نو و مصالح جدید که بسیار فراتر و قویتر و عالی تر از مصالح سنتی اجر و ... اند هم  یه بیان جدید معماری اسلامی  دوباره بسازیم!!"

 گرچه خودم به این که باید به یه سبک و بیان مشترک معماری برسیم، اصلا اعتقادی ندارم!! اما این جمله رو هم اضافه کردم تا کسایی که واقعا این اواخر کم کم  دارم  احساس می کنم دلِ کندن از شکوه گذشته رو ندارن رو هم امیدوار کنم!!  راستش یه کم نامردی میکنم و همه رو به یه چوب می زنم و می گم:

"اصولا میشه گفت خیلی ها هستن به شکوه گذشته افتخار می کنن و از این راه در پی ایجاد هویت و اعتماد ب نفس در معماری معاصرن اما با این کار دارن دقیقا این پیام رو همزمان منتقل می کنن که ما توان ایجاد یه بیان فرمی فضایی نو مناسب امروز و تکنولوژی امروز رو نداریم و باید از همون بیان معماری اسلامی سده های گذشته که مناسب خشت و اجر بوده، استفاده کنیم!

گرچه همون طور که گفتم اعتقاد دارم معماری معاصر اسلامی نباید در پی ایجاد یه بیان شکلی معماری مشترک باشه (بلکه باید بیشتر به استعاره ها و مفاهیم جوهری اولیه همین بیان سده های گذشته برگرده و مثلا محرمیت و ...  رو با امکانات معاصر تکنولوژی ایجاد کنه و نه صرفا با فرم ها و ...) اما اگر همین رو هم قبول کنیم میبینم در این هم عقبیم یعنی مدام منتظریم غرب چه فرم هایی و چه سازه هایی اختراع می کنه بعد می ریم می گیم اِ ! چه جالب با سازه های فضا کار می شه گنبد هم ساخت!!  و ... در حالی که شاید باید برعکس باشه!


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ آبان ۹۱ ، ۱۶:۵۶

دیروز یکی از بهترین روزای زندگیم بود فکر کنم یکی رو پیدا کردم که  برام زود تموم نشه و جز چیزایی که هر روز توی دانشکده بلغور میشن چیزای نویی برای گفتن داشته باشه ...

چن دقیقه ی اول نسبت بهش جبهه گرفته بودم شاید بخاطر چیزهایی که از بچه ها در موردش شنیده  بودم ... اما فکر کنم بیشتر بخاطر این بود که تا حالا هرکی واسم اول کار ازین دغدغه ها حرف زده بود همون یه ساعت اول تو ضرب از اب درومد

مینالید از معماری اسلامی ای به قول خودش که ختم میشد به چند تا گل و بته کاشی و ایوان و ... و توی گذشته مونده بود... برای همه ی کسایی که معماری اسلامی رو توی این چیزا دیدن و صورت مطلوبش رو در قالب یه معماری این طور میبینن متاسفم من این جا مردی رو دیدم که معماری مدرن رو به معنای نوزایی مداوم، معماری اسلامی میدونست و معماری ارگانیک رو به جهت هم نوایی ش با طبیعت و ...

من کسی رو دیدم که متعلق و (شاید خالق)  اینده ی معماری ایران بود و نه مدافع و حافظ گذشته ی اون!

قصه ی درازی داشتم باهاش منتها خیلی پراکنده بحث شد و اصلن تصویر کلی ای توی ذهنم نمونده قرار شد هر 2 شنبه برم سراغش! بقیه هر طور دوست  دارن بگن من دیروز اونی که 3 سال دنبالش بودم رو از روی لطف خدا پیدا کردم ... :)

حتما سر فرصت بیشتر ازش مینویسم و مدون تر منتها حالا باید این شوق و ذوقم رو به نحوی یه جا بیان میکردم ... تا بعد یاعلی

راستی الان یه همچی حسی دارم مثل این یارو فضانورد آمریکاییه :)

۲ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۲۳ آبان ۹۱ ، ۱۷:۳۱