یادداشت های روزانه

سلام امروز دور  و بر ظهر بود که با یکی  از بچه ها تصمیم گرفتم بریم دانشگاه تهران بعد کلی برو بیا( و این ور اون ور رفتن و به عالم و آدم خبر دادن از 85ی گرفته تا 89ی ها دست آخر با 3 تا از همورودی هامون  جلوی دانشکده قدیم جمع شدیم تا بالاخره طلسم یه گردش گروهی بین بچه های 87 ی رو بشکنیم اومدیم که بریم وقتی من گفتم دوربین رو نیاوردم  بچه ها که انگار از اول این پا اون پا می کردن که نیان بالاخره بهانه رو پیدا کردن و هر کی رفت سمت خوابگاه خودش(نا گفته نمانه اگه زبان من نچرخیده بود و قضیه ی دوربین رو نگفته بودم 4 تایی می رفتیم و شایدحالا این شهرستانی ترین پست تهران گردیمون شده بود!!) ما هم که از اون طرف 2 تا از بچه های دانشگاه آزاد رو خبر کرده بودیم با کلی تاخیر اجبارا راهی شدیم طرف انقلاب. اما امان از بد قولی معمارا که وقتی رسیدیم مترو انقلاب تازه به حکمت این جمله که معمار هر جا هم که باشه معماره پی بردیم و فهمیدیم  از اون طرف هم فقط اون بنده خدایی که به من قول داده بود اومده بود ما هم که دیدم این جوری شده و فقط ما دو تا توی رودربایسی گیر کردیم . رفتیم طرف دانشگاه تهران که از بد حادته  دومین رکب رو هم خوردیم  تالار بسته شده بود و نمایشگاه تعطیل!!  تصمیم گرفتیم بریم موزه هنر های معاصر رو ببینیم  که انصافا خیلی هم مفید بود !
از شوخی که بگذریم از ما که توفیق اجباری دیدن آثار هنرمندای معاصر نصیبمون شد این پیشنهاد رو جدی بگیرین و حتما همین یکی دو هفته برین موزه رو ببینین چون اون جور که راهنما می گفت چند وقت دیگه قراره آثاری رو که ما برانداز کردیم  عوض کنن و آثار دو تا از هنرمندای ایرانی رو بذارن( که ندیده این یکی رو هم توصیه می کنیم) من باب آخرین فرمایش!! حتما یادتون باشه عین من و دوست خوبم علی گالری ها رو از آخر به اول نبینبن و حتما از راهنما بخواین که راه ورودی رو بهتون نشون بده (ماشالله به این همه خوانایی داخل موزه) تا با سیر تاریخی مکاتب هنری هم آشنا بشین. البته قبلش برین نمایشگاه کارآموزای کارگاه مشترک تهران-A&A رو ببینین که به سرنوشت ما مبتلا نشده به موزه برسین!

تذکره:این که توی  این شماره از تهران گردی از عکس خبری نیست بابت تاکیدای موکد مسئول موزه است که عکس نگیریم و الا مگه تهران گردی بی عکس و تصویر هم میشه!