یادداشت های روزانه

سفر اول تریاش

سفرنامه ی پردیس هنرهای قشنگ! قسمت اول

الان ساعت حدود 7 صبحه امروز اومدم تهران که ثبت نام کنم راستش چون روز اخر ثبت نام بود گفتم زود تر راه بیافتم که دیر نرسم این طوری شد انقدر وقت زیادی اومد که یه بخشی از راه رو  از ترمینال پیاده اومدم که یه کم وقت بگذره حداقل در دانشگاه باز شه!

هم اکنون جای همه خالی نشستم تریا و منتظرم املت بزنم! داشتم به این فکر میکردم که چی میتونه یه دانشکده رو متفاوت کنه؟ واسه همین تصور کردم سی چهل سال بعد تیو کتابهای تاریخ معماری ایران در مورد یه دانشکده ی خوب چی مینویسن؟ (مثلا اگه مثل باهاوس تاثیرگذار بوده باشه)

دانشکده ی معماری فلان در آن سال ها رهبری نهضت هنر های مدرن را داشت! (مثلا  باهاوس!)

یکی از نقاط قوت دانشکده ی معماری فلان ارتباط نزدیک با صنعت بود (مثلا اگه امیرکبیر معماری هم داشت!)

از برجسته ترین اقدامات رییس دانشکده ی معماری فلان آن زمان پیگیری اشتغال دانش آموخته گان این موسسه بود که بعد از تحصیل حتما در محل مناسبی مشغول به کار شوند! (این به نظرم جالبه چون خیلی از هم کلاسی های دیبا و امانت و صارمی و ... بخاطر پشتیبانی ضعیف خانواده هاشون الان دیگه معمار نیستن و معلموم هم نیست کجان؟ )

دانشکده ی معماری فلان در آن سال ها بنیان های معماری ایارنی را تدوین کرد؟ معماران خوبی تحویل جامعه داد؟ شیوه ی تدریس متفاوتی داشت؟ قطب فناوری معماری بود؟ بارها در مجامع بین المللی تقدیر شد؟ در جذب اساتید بسیار موفق بود؟ چی بود؟ چی میخاست بشه؟ واسه چی دنبال این ها بود؟

طولانیش نمی کنم امروز دومین باری هست که اومدم این جا قبلا با یکی از بهترنی دوستام اولین بار اومده بدویم این جا واسه مصاحبه با بچه هایی که توی کارگاه معماری aa & ut  با موضوع معماری اسلامی شرکت کرده بودن یادش بخیر :) (این جا)